Dar-ül küfr məmləkətlərindən birində yaşayan bir neçə gənc (onların sayını yalnız Allah bilir), cəmiyyətlərindəki çoxtanrılığa qarşı mübarizə aparmaqdan yorulurlar. Ətrafdakı bütpərəstlərlə mübarizə aparırlar, onlara bütlərin tanrı olması barədə dəlillərin mövcud olmadığını başa salıb tək Allaha ibadət etməyə dəvət edirlər. Lakin ətrafdakılar onları qəbul etmirlər. Məsələ hətta məmləkətin hökmdarınına qədər gedib çatır, lakin gənclərin dərdinə çarə tapılmır, heç kim onları anlamaq istəmir.
Son ümidlərini Allaha bağlayıb o məmləkətdən uzaqlaşmağa qərar verirlər. Bu zaman onların başçısı, onlara mağaraya çəkilməyi və Allahdan orada yardım diləməyi tövsiyə edir. Beləliklə, gənclər mağaraya üz tuturlar.
Mağarada Allahın izniylə həm gənclər, həm də onların iti dərin yuxuya gedir. Yuxuda Allah onları qoruyur, bədənləri çürüyüb torpağa qarışmasın deyə onları yuxuda ikən çevirir, günəş şüalarından qoruyur və küləklə rahatlaşdırır. Bir müddət sonra Allah onları ayıldır. Gənclər ayıldıqda bir gün və ya bir gündən də az yatdıqlarını zənn edirlər, lakin onlar günəş təqvimi ilə 300, ay təqvimi ilə 309 il yatmışdılar.
Daha sonra Allah öz qüdrətini və insanları öldürdükdən sonra dirildəcəyini bir daha sübut etmək üçün onları camaatın içinə geri göndərir. Onlar öldükdə isə yenidən cəmiyyətdə müxtəlif mübahisələr başlayır (öldükdən sonra dirilmə bədən və ruhla, yoxsa təkcə ruhla olacaq, əshab-i kahfın qəbrinin üstünə bina, yoxsa məscid tikilməlidir və s.).
əl-Kəhf surəsi (18), 9-22
No comments:
Post a Comment